عمو زنجیر باف بعله؟ زنجیر منو بافتی؟ چقدر لذت داشت این شعر توی بازی محلی عمو زنجیر باف.
با مسترگیمرز مرجع بازی ها همراه باشین تا بازی محلی عمو زنجیر باف رو با هم بررسی کنیم.
بازی محلی عمو زنجیر باف نوعی بازی جمعی است. یکی از بازی های بومی و محلی منطقه کازرون است. این بازی آنقدر معروف است که تقریبا کودکان در همه جای ایران این بازی را انجام می دهند. بازی بسیار شبیه به نمایشهای آیینی است. داستان و روایت عمو زنجیر باف روایتی از نوع بدون راوی است.
منبع: ویکی پدیا
ابتدا دو نفر یکی به عنوان سرگروه و دیگری عمو زنجیرباف انتخاب میشن. این دو نفر از لحاظ جسمانی کمی بزرگتر از بقیه باشن. بقیه بازیکنان با قلاب کردن دست ها شون به هم یک حلقه تشکیل میدن. دو سر این حلقه سرگروه و عمو زنجیر باف هستن.
سرگروه شروع میکنه به خوندن یک شعر. بقیه بازیکنان هم همراهیش می کنن. عمو زنجیر باف هم جوابشون رو میده. شعر به صورت زیره:
سرگروه و بازیکنان: عمو زنجیر باف؟
عمو زنجیر باف: بعله؟
زنجیر منو بافتی؟
بعله.
پشت کوه انداختی؟
بعله.
بابا اومده.
چی چی آورده؟
نخود و کیشمیش.
بخور و بیا.
با صدای چی؟
حالا باید عمو زنجیر باف اسم یک حیوون رو بگه. مثلا خروس. حالا بقیه بازیکن ها صدای اون حیوون رو در بیارن. در همین زمان سرگروه از بین دست عمو زنجیر باف و نفر دوم رد میشه. بقیه بچه ها هم همراه سرگروه میرن. وقتی همه رد شدن نفر دوم دستش گره میخوره و پشت به بقیه میشه.
حالا همینطور شعر خوندن و رد شدن از حلقه ادامه پیدا میکنه. تا جایی که تمام بازیکنای وسط دستشون گره بخوره.
حالا سرگروه شروع به صحبت با عمو زنجیر باف می کنه. باز هم به صورت شعر گفت و گو میکنن:
عموزنجیرباف. بعله؟
زنجیر منو بافتی؟ بافته شد!
محکمه یا که شُله؟ بکش و ببین!
حالا سرگروه و عمو زنجیر باف شروع به کشیدن از دو طرف میکنن. بازیکن ها باید محکم دست همو بگیرن تا زنجیر پاره نشه. این کشیدن از دو طرف انقدر ادامه پیدا میکنه تا زنجیر از یک جا پاره بشه. دو نفری که دستاشون از هم جدا شده بازنده هستن. برای این دونفر تنبیهی به صورت توافقی در نظر گرفته میشه.
متشکریم که همراه مسترگیمرز مرجع بازی ها هستین. خوشحال میشیم نظر خودتون رو راجع به بازی محلی عمو زنجیر باف زیر همین مطلب برامون ارسال کنین.