بازی رومیزی ایرانی استوژیت

چند بازی رومیزی میشناسین که قوه تخیل حرف اصلی را در آن ها بزند؟ بازی رومیزی ایرانی استوژیت ، تخیل، ذهن خوانی و تمرکز را با هم ترکیب می کند.

با مستر گیمرز، مرجع بازی ها همراه باشید تا بازی رومیزی استوژیت، بازی رومیزی ایرانی را با هم بررسی کنیم.

معرفی بازی رومیزی ایرانی استوژیت:

بازی رومیزی ایرانی استوژیت یک بازی جالب و خلاقانه ایرانی است. یک بازی گروهی است که بازیکنان باید ذهن خوان خوبی باشند. در مورد یک عکس تفسیری بدهید که تشخیسش نه سخت باشد نه آسان. بازیکنان دور هم جمع می شوند. یک نفر راوی یا قصه گو میشود. بقیه بازیکن ها بر اساس روایت و تفسیر راوی، باید عکس درست را حدس بزنند. بازی رومیزی ایرانی استوژیت میتواند بسیار خنده دار هم باشد. یک توصیف خنده دار از عکس خود روایت کنید و ببینید چقدر خواهید خندید!

بازی Stogite در سال ۲۰۱۴ در انستیتو پژوهش و طراحی هوپا و بر اساس ایده هایی از Mark Alan Osterhaus ، Matthew Kirby و Jean – Louis Roubira طراحی گردیده است. این بازی، آخرین نسخه ی مستقیم توسعه و بهبودیافته از نسل بازی کارتی پر طرفدار Dixit است که در سال ۲۰۰۸ توسطJean – Louis Roubira طراح فرانسوی برای شرکت Libellud فرانسه طراحی گردید. 

محتویات جعبه بازی رومیزی ایرانی استوژیت:

• صفحه امتیاز.

• ۹۶ عدد کارت تصویر.

• ۸ عدد مهره چوبی.

• ۹۶ عدد نشان رأی دهی. در ۸ رنگ و هر رنگ ۸ عدد از شماره ۱ تا ۸٫

 چیدمان شروع بازی رومیزی ایرانی استوژیت:

۱- صفحه ی امتیازدهی را روی میز قرار دهید.

۲- هر بازیکن یک مهره را انتخاب می کند و کارت های رأی دهی هم رنگ آن مهره را برای خود برمی دارد.

۳- کارت های تصویر را بر بزنید و به هر بازیکن ۶ عدد کارت تصویر بدهید. بقیه ی کارت های تصویر را به عنوان کارت های ذخیره کنار بگذارید.

۴- کارت های تصویر خود را در طول بازی به هیچ عنوان به دیگر بازیکنان نشان ندهید.

۵- یک نفر را به قید قرعه یا با توافق جمع به عنوان اولین قصه گو انتخاب کنید. بعد از هر دور، مقام قصه گو به نفر سمت راست او منتقل می شود.

هدف بازی رومیزی ایرانی استوژیت:

هدف در هر دور از بازی، پیدا کردن کارت تصویر انتخاب شده توسط قصه گو است. قصه گو باید به گونه ای کارت تصویر مورد نظر خود را توصیف کند که به آسانی توسط بقیه شناسایی نشود.

 روش بازی رومیزی ایرانی استوژیت:

۱-قصه گو به کارت های تصویرش نگاه کرده، یکی از آن ها را در ذهن خود انتخاب می کند. سپس سعی می کند با یک نشانه، کارت مورد نظر خود را برای بقیه توصیف کند. این نشانه می تواند یک کلمه، یک جمله، یک شعر، قسمتی از یک آهنگ، یک آوا، یک ضرب المثل، یک ژست یا هر چیز دیگری باشد.

۲- قصه گو آن کارت را به صورتی که تصویر کارت دیده نشود روی زمین می گذارد.

٣- اکنون بازیکنان دیگر باید از بین ۶ کارت تصویرشان، کارتی را انتخاب کنند که بیشترین شباهت ظاهری یا مفهومی را به نشانه ی مورد نظر قصه گو داشته باشد. هر بازیکن کارت تصویر منتخبش را به نحوی که تصویر کارت توسط هیچ کس دیده نشود به قصه گو می دهد.

۴- بعد از اینکه همه ی بازیکنان کارت های تصویر منتخب خود را به قصه گو تحویل دادند. قصه گو این کارت ها را به همراه کارت تصویر خود بر زده و آن ها را به صورت تصادفی در حاشیه ی صفحه ی امتیازدهی در کنار شماره های ۱ تا ۸ قرار می دهد. (یعنی به هر کارت تصویر یک شماره  اختصاص می دهد.)

 رأی دهی بازی رومیزی ایرانی استوژیت:

١- اکنون باید بازیکنان از بین کارت های تصویر چیده شده، کارت تصویر مورد نظر قصه گو را کشف کنند. برای این کار، هر بازیکن می بایست تمام کارت های تصویر چیده شده را به دقت نگاه کند. در نهایت یک کارت را در ذهن خود انتخاب کند.

۲- هر بازیکن شماره ی کارت تصویری که حدس می زند کارت تصویر قصه گو باشد، یک کارت رأی دهی خود را به صورت مخفیانه به قصه گو می دهد. بازیکنان باید کارت های رأی دهی خود را به گونه ای قرار دهند که هیچ کس دیگری نفهمد آن ها به چه شماره ای رأی داده اند.)

٣- هیچ بازیکنی نباید به کارت تصویر خود رای بدهد.

۴- بعد از اینکه تمام بازیکن ها انتخاب خود را انجام دادند و کارت های رأی دهی خود را تحویل دادند. قصه گو آن ها را رو می کند و هر کارت رأی دهی را در زیر کارت تصویری که به آن رأی داده است قرار می دهد.

۵- در نهایت، قصه گو شماره ی کارت تصویر خود ر اعلام می کند تا معلوم شود چه کسانی کارت تصویر او را درست حدس زده اند.

۶- حواستان باشد که خود قصه گو نمی تواند رأی بدهد.

 امتیازدهی در بازی رومیزی ایرانی استوژیت:

رای درست همه یا رای نادرست همه:

۱- در حالتی که همه ی بازیکنان کارت تصویر قصه گو را درست حدس زده باشند، قصه گو صفر امتیاز و بقیه  بازیکنان هر کدام ۲ امتیاز می گیرند. (یعنی قصه گو به قدری کارت تصویر خود را واضح توصیف کرده است که همه ی بازیکنان آن را به راحتی پیدا کرده اند. پس توصیفش ساده انگارانه و کم ارزش بوده است.)

۲- در حالتی هم که هیچ بازیکنی کارت تصویر قصه گو را درست حدس نزده باشد، باز هم قصه گو هیچ امتیازی نمی گیرد و بقیه ی بازیکنان هر کدام ۲ امتیاز می گیرند. (یعنی قصه گو به قدری کارت تصویر خود را مبهم و پیچیده توصیف کرده است که هیچ بازیکن دیگری نتوانسته آن را پیدا کند. پس باز هم توصیفش کم ارزش بوده است.)

رأی های مختلف:

۳- در هر حالت دیگری (حتی اگر فقط یک بازیکن به کارت تصویر قصه گو رأی داده باشد). قصه گو ۳ امتیاز و بازیکن یا بازیکنانی هم که کارت تصویر وی را درست پیدا کرده اند ۳ امتیاز می گیرند. یعنی این بار قصه گو توانسته به گونه ای ماهرانه کارت تصویر خود را دوپهلو و چندلایه توصیف کند که تنها بازیکنان کمی توانسته اند آن را پیدا کنند. پس توصیفش خلاقانه و با ارزش بوده است.)

۴- در ادامه، هر بازیکن (به غیر از قصه گو) به ازای هر بازیکنی که به کارت تصویرش رأی داده باشد، یک امتیاز اضافی می گیرد. (یعنی این بازیکن توانسته به گونه ای زیرکانه کارت تصویر خود را مطابق با مفهوم بیان شده توسط قصه گو انتخاب کند که ذهن دیگران را از کارت تصویر اصلی منحرف کرده است و باعث شود تا به کارت تصویر او رأی بدهند. پس انتخابی هوشمندانه و با ارزش بوده است.) 

۵- در آخر، قصه گو امتیاز هر بازیکن را محاسبه می کند و مهره ی هر بازیکن را روی صفحه ی امتیازدهی به تعداد امتیاز کسب شده در آن دور از بازی جلو می برد. سرانجام مقام قصه گو را به نفر سمت راست خود تحویل می دهد.

ادامه ی بازی:

قصه گوی جدید، کارت های بازی شده را درون جعبه می ریزد و از روی دسته ی کارت های ذخیره یک کارت تصویر جدید به هر بازیکن می دهد (تا هر بازیکن دوباره ۶ کارت تصویر داشته باشد)۔ سپس بازی مشابه با دور اول ادامه می یابد.

هر گاه بازی به قدری ادامه پیدا کرد که کارت های تصویر ذخیره تمام شدند، کارت های ریخته شده درون جعبه را بر بزنید و از آن ها به عنوان کارت های تصویر ذخیره استفاده کنید.

اتمام بازی:

١- اولین بازیکنی که به امتیاز ۳۰ برسد برنده ی بازی است و بازی پایان می یابد.

٢- البته می توان برای پایان بازی روش های دیگری را نیز در نظر گرفت. مثلا زمانی بازی به پایان برسد و امتیازها شمرده شوند که همه ی بازیکن ها یک بار به مقام قصه گو رسیده باشند. یا مثلا اولین بازیکنی که به امتیاز ۶۰ برسد برنده ی بازی باشد. (برای این کار باید بعد از رسیدن به عدد ۳۰ روی صفحه ی امتیازدهی دوباره از عدد ۱ شروع کنید).

نحوه انجام دو نفره بازی رومیزی ایرانی استوژیت:

چیدمان شروع بازی:

صفحه ی امتیازدهی را روی میز قرار دهید. هر بازیکن یک سری از کارت های رأی دهی را انتخاب می کند. یک مهره ی امتیاز شماری را در پایین صفحه ی امتیاز دهی قرار دهید. هر کدام از بازیکن ها هشت کارت  تصاویر برمی دارند. آنها را در دو ردیف چهارتایی و به صورتی که تصاویر آنها برای هر دو بازیکن قابل مشاهده باشد در برابر خود قرار می دهند.

کارت ها با توافق طرفین از یک تا هشت شماره گذاری می شوند.

 برنده ی بازی:

هریک از بازیکنان سعی می کند تا واکنش بازیکن مقابل را به هر یک از کارت های خود به درستی حدس بزند. این بازی برنده ندارد. در هر نوبت امتیاز برای هر دو بازیکن منظور می شود.

شروع بازی:

در هر نوبت بازی، قصه گو به کارت های تصویرش نگاه می کند. یکی از آن ها را انتخاب می کند. سپس کارت انتخاب شده را روی صفحه ی بازی قرار می دهد.

رأی دهی:

قصه گو پس از قراردادن کارت خود روی صفحه ی بازی. باید حدس بزند که بازیکن مقابل در جواب کدام کارت خود را بازی می کند. سپس شماره ی آن کارت را به پشت در جای خالی کارت خود قرار می دهد.

پس از این نوبت بازیکن مقابل است که در پاسخ به کارت قصه گو، یک کارت را بازی کند.

 امتیازدهی:

  پس از آن که هر دو بازیکن کارت های خود را بازی کردند، کارت رای دهی قصه گو برگردانده | می شود. در صورتی که قصه گو شماره ی کارت بازیکن مقابل را به درستی حدس زده باشد، دو بازیکن پنج امتیاز می گیرندو در صورتی که اشتباه حدس زده باشد، دو بازیکن سه امتیاز منفی دریافت می کنند.

در عکس بالا قصه گو حدس زده بود نفر دوم کارت هفت را انتخاب میکند. چون درست حدس زده بود هر دو ۵ امتیاز می گیرند.

 ادامه ی بازی:

در پایان هر نوبت و پس از امتیاز دهی، قصه گو تغییر می کند. دو بازیکن کارت های بازی شده ی دست قبل را از بازی خارج می کنند. به جای آن کارت های جدیدی قرار می دهند.

 اتمام بازی:

بازی در شش دور به انجام می رسد. در پایان شش دور بازیکنان مقام خود را تعیین می کنند. به صورت زیر:

استوژیتاکه: اگر به امتیاز ۳۰ رسیده باشید، بزرگ ترین پیشگوی سرزمین استوژیت هستید و همگان شما را برای سالیان به یاد خواهند داشت. «خوابگزار»: اگر ۱۵ تا ۲۵ امتیاز داشته باشید، خوابگزاران خوبی هستید اما هنوز به تمرین و تعلیم نیازمندید.

«شاگرد»: اگر ۵ تا ۱۵ امتیاز داشته باشید، خوابگزارانی تازه کار هستید و باید بیش از این ها تلاش کنید!

«سرباز»: اگر ۱ تا ۵ امتیاز داشته باشید، استعداد چندانی در خواندن ذهن دیگران ندارید.

«دلقک»: اگر امتیازی نداشته باشید، بهتر است به فکر بازی دیگری باشید.

نحوه انجام سه نفره بازی رومیزی ایرانی استوژیت:

مشابه با همان روش بیان شده بازی ۴ تا ۸ نفره است. با این تفاوت ها که:

۱- هر بازیکن به جای ۶ کارت تصویر، ۷ کارت تصویر خواهد داشت.

۲- پس از بیان مفهوم کارت تصویر مورد نظر قصه گو. دو بازیکن دیگر از بین کارت های تصویر خود، به جای یک کارت تصویر، دو کارت تصویر انتخاب می کنند و به قصه گو تحویل می دهند. 

۳- در پایان هر دور از بازی، قصه گوی جدید به هر بازیکن ۱ یا ۲ کارت تصویر از روی دسته ی کارت های ذخیره می دهد تا هر بازیکنی حتما دوباره ۷ کارت تصویر داشته باشد.

متشکریم که همراه مستر گیمرز، مرجع بازی ها هستید. خوشحال میشیم نظرخودتون رو راجع به  مطلب بازی رومیزی ایرانی استوژیت در پایین همین پست برامون ارسال کنید.